ΤΟ ΣΠΗΛΑΙΟ “ΒΟΥΒΑ” ΣΤΟ ΚΟΥΦΟΒΟΥΝΟ ΔΙΔΥΜΟΤΕΙΧΟΥ

ΣΠΗΛΑΙΟ ΒΟΥΒΑ – ΤΟ “ΚΟΥΦΙΟ ΒΟΥΝΟ” ΠΟΥ ΕΔΩΣΕ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΣΤΟ ΚΟΥΦΟΒΟΥΝΟ ΔΙΔΥΜΟΤΕΙΧΟΥ

Εξερευνήθηκε αρχικά από την Ελληνική Σπηλαιολογική Εταιρεία το 1962.

Έχει μήκος 92 μέτρα και το πλάτος του φτάνει τα 24 μέτρα. Το ψηλότερο σημείο της οροφής του είναι στα 15 μέτρα.

Το συνολικό εμβαδόν του σπηλαίου υπολογίστηκε στα 1.280 τετραγωνικά μέτρα.

Στο εσωτερικό του έχουν βρεθεί όστρακα (θραύσματα αγγείων) που χρονολογούνται στην 4η χιλιετία π.Χ.

Αλλά ευρήματα αποδεικνύουν τη χρήση του σπηλαίου στην εποχή του χαλκού και στην εποχή του σιδήρου.

Το σπήλαιο διαθέτει Αριθμό Σπηλαιολογικού Μητρώου (Α.Σ.Μ.) 2.500.

Παρακάτω παραθέτουμε το κείμενο που δημοσιεύθηκε από τους ερευνητές :

Ανηφορίζοντας ανάμεσα στους χαμηλούς λόφους του Διδυμοτείχου, περνάς πλάι από τα σταροχώραφα και τέσσερα χιλιόμετρα από το χωριό συναντάς έναν ασβεστολιθικό λόφο με πολλά λατομεία ολόγυρα. Ο λόφος αυτός είναι κούφιος στο εσωτερικό του γι’ αυτό και έδωσε το όνομα του στο διπλανό χωριό, το Κουφόβουνο. Ένα ευρύχωρο σπήλαιο ανοίγεται στην παράλληλη προς το δρόμο πλευρά του λόφου. Εξερευνήθηκε το 1962 από κλιμάκιο της Ελληνικής Σπηλαιολογικής Εταιρείας με επικεφαλής τον Α. Βραχιολίδη.

Σε ευθεία γραμμή το μήκος του σπηλαίου είναι 92 μ. και έχει κατεύθυνση βορειοδυτική. Το μεγαλύτερο πλάτος του είναι 24 μ. και το ψηλότερο σημείο της οροφής 15 μ. Η συνολική έκταση του σπηλαίου είναι 1280 τ.μ.

Η είσοδος του σπηλαίου έχει άνοιγμα 5,4 μ. και ύψος στο κέντρο της 1,7 μ. βρίσκεται πάνω στην οδική αρτηρία, απέναντι από το λατομείο, δέκα μέτρα ψηλότερα από το επίπεδο του δρόμου. Το στόμιο του, χαμηλό αλλά αρκετά φαρδύ, οδηγεί στην πρώτη αίθουσα με εντυπωσιακές διαστάσεις, αρκετό ύψος και επίπεδο δάπεδο. Το παχύ στρώμα στάχτης που υπάρχει μέσα δείχνει ότι το σπήλαιο χρησιμοποιείται από τους κτηνοτρόφους της περιοχής σαν καταφύγιο γι’ αυτούς και τα κοπάδια τους.

Δυο στενοί δίοδοι οδηγούν στο εσωτερικό του σπηλαίου. Ο μεγαλύτερος θάλαμος έχει μήκος 24 μ. και ύψος μέχρι 6 μ. Έχει τέσσερις εσοχές. Από αυτές η τέταρτη χωρίζεται σε τρεις μικρότερες. Ο επισκέπτης θα εντυπωσιαστεί από τους μεγάλων διαστάσεων σταλακτίτες και σταλαγμίτες που συνεχώς πολλαπλασιάζονται. Στον πρώτο θάλαμο βρέθηκαν όστρακα δηλαδή θραύσματα αγγείων, τα οποία χρονολογούνται στην τέταρτη χιλιετία π.Χ. Άλλα οψιμότερα όστρακα δείχνουν ότι η σπηλιά ίσως συνέχισε να χρησιμοποιείται και στην αρχή της εποχής του χαλκού. Στην εποχή του σιδήρου η σπηλιά δεν εγκαταλείπεται αλλά χρησιμοποιείται σαν χώρος βοηθητικός για τις κτηνοτροφικές ανάγκες του οικισμού.

Το γεγονός ότι το σπήλαιο της Βούβας παρουσιάζει δαιδαλώδης κάτοψη με πολλούς και μεγάλους διαδρόμους κάνει δύσκολη την πορεία του επισκέπτη στο εσωτερικό του. Τη δυσκολία αυτή επιτείνουν τα επικίνδυνα χάσματα που ανοίγονται συχνά στο δάπεδο, η έλλειψη οξυγόνου και το ανώμαλο σε πολλά σημεία έδαφος.

Υπάρχουν πολλοί θρύλοι σύμφωνα με τους οποίους το σπήλαιο της Βούβας συγκοινωνεί με τα σπήλαια του Διδυμοτείχου και με το Σουφλί. Το συνδέουν επίσης και με το βάραθρο Ζωντάνι (Ζουντάν τεπές), που είναι στο χωριό Βρυσικά της ίδιας περιοχής.

Στον παρακάτω σύνδεσμο μπορείτε να δείτε φωτογραφίες από το σπήλαιο Βούβα μέσω του fb του Συλλόγου μας :

ΣΠΗΛΑΙΟ “ΒΟΥΒΑ” ΣΤΟ ΚΟΥΦΟΒΟΥΝΟ ΔΙΔΥΜΟΤΕΙΧΟΥ

Βίντεο με λήψεις από την εξερεύνηση των Σπηλαίων Βούβα και Καγιάλι (σπήλαιο Ακροπόλεως), που δημιούργησαν τα Μέλη της Σπηλαιολογικής Ομάδας Καβάλας, κατόπιν πρόσκλησης τους από τον Σύλλογό μας το 2015.