Κείμενο του Διδυμοτειχίτη Δασκάλου και Ιστοριοδίφη Δημητρίου Μανάκα δημοσιευμένο στον 31ο τόμο των «Θρακικών» το 1959.
Την πρώτην Παρασκευήν των χαιρετισμών της Παναγίας, οι ανύπανδροι παρθένοι παρασκευάζουν κόλλυβα και την εσπέραν κατά την ακολουθίαν των Χαιρετισμών αφού διαβασθούν υπό του ιερέως, μοιράζονται, άλλα κρατούνται ολίγα και τίθενται υπό το προσκέφαλον της νεάνιδος ήτις ονειρεύεται, τάχα, ποία θα είναι η τύχη της.
Άλλαι κοσκινίζουν άλευρον εις ένα ταψί, το οποίον τοποθετούν καθ’ όλην την νύκτα εις την στέγην της οικία των. Την νύκτα, ως πιστεύουν, οι άγιοι Θεόδωροι σχηματίζουν επί του αλεύρου τα σημεία της εργασίας του μέλλοντος συζύγου των δηλ. εάν σχηματισθή, με την φαντασίαν των εννοείται, άροτρον ή σφυρί κ.τ.λ. εξάγουν το συμπέρασμα ποιός και τι ασχολίαν θα έχει ο σύζυγος, τον οποίον θα συζευχθούν. Αι αλλοιώσεις της λείας επιφανείας του αλεύρου γίνονται εκ διαφόρων αιτίων πλην αι κορασίδες αποδίδουν τούτο εις το ενδιαφέρον των Αγίων Θεοδώρων.
