ΤΟ ΠΡΟΣΚΥΝΗΤΑΡΙ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΣΤΟΝ ΚΑΛΕ

Facebooktwitter

Κείμενο του Δημήτρη Βραχιόλογλου (Εκπαιδευτικού, Συγγραφέα, Ερευνητή – Μελετητή του Λαϊκού Πολιτισμού της Θράκης)

26 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ: Δημητρίου Μεγαλομάρτυρος του Μυροβλήτου.

ΚΑΘΕ ΧΡΟΝΟ ΤΕΤΟΙΑ ΜΕΡΑ (της ονομαστικής μου γιορτής) ΘΥΜΑΜΑΙ ΤΗ ΓΕΝΕΤΕΙΡΑ ΜΟΥ-ΤΟ ΔΙΔΥΜΟΤΕΙΧΟ- ΑΛΛΑ ΚΥΡΙΩΣ ΤΟ ΠΡΟΣΚΥΝΗΤΑΡΙ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΣΤΟΝ ΚΑΛΕ. Και συγκεκριμμένα το έθιμο της “Κοκοροθυσίας”.

Γνωρίστε το έθιμο, αλλά και αυτό το προσκυνητάρι μας μέσα από το παρακάτω απόσπασμα από το βιβλίο μου “Μορφές Λαϊκού Πολιτισμού στον Εβρο”. :

Το προσκυνητάρι του Αγίου Δημητρίου βρίσκεται κοντά στο ναό-το μεταβυζαντινό ναό του Σωτ Κιαβόκ στη θέση του οποίου πιθανολογείται ότι βρισκόταν ο βυζαντινός ναός του Αγίου Γεωργίου του Παλιοκαστρίτη, όπου είχε μεταβεί ο Ιωάννης ο Κατακουνζηνός μετά τη στέψη του και σε απόσταση περίπου διακοσίων μέτρων από την εκκλησία της Μητρόπολης του Διδυμοτείχου.

Το προσκυνητάρι –όπως υπάρχει σήμερα –έχει κτιστεί το 1882, στη θέση ενός παλαιότερου προσκυνηταριού πάλι προς τιμή του Αγίου Δημητρίου, το οποίο βρισκότανε λίγο πιο πάνω. Είναι κτισμένο πάνω σε βραχώδη έκταση και σχετικώς μικρών διαστάσεων (3χ2 μ.). Εχει πλευρές και επιστεγάσματα από λίθινες πλάκες και το σημαντικότερο δεν έχει κανένα χριστιανικό γνώρισμα .Η εξωτερική του όψη παρουσιάζει εικόνα παλαιού βωμού της παλαιάς θρησκείας, ενώ στο εσωτερικό του, σχήματος ορθογωνίου, βρίσκονται, τοποθετημένες στη σειρά, εικόνες του Αγίου.

Η εγχάρακτη λίθινη επιτύμβια πλάκα. Η ανάλυση των μονογραμμάτων μας αποκαλύπτει το όνομα όνομα «Ανδρόνικος Ραούλ Ασάνης Παλαιολόγος» γνωστός ως Ανδρόνικος Ασάνης ο Νεώτερος που έφερε τον τίτλο του Σεβαστοκράτορα.

Μοναδικό χριστιανικό γνώρισμα οι τέσσερις κύκλοι, που βρίσκονται στη νότια έδρα, μέσα στους οποίους είναι εγγεγραμμένοι τέσσερις σταυροί στο κέρας των οποίων αναγράφονται γράμματα που υποδηλώνουν την υπογραφή του Ανδρονίκου Παλαιολόγου. Η δεκτή σήμερα ανάγνωση-ερμηνεία των μονογραμμάτων είναι: « ΑΝΔΡΟΝΙΚΟΣ ΡΑΟΥΛ ΑΣΑΝΗΣ ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΟΣ»

(Αν δεχτούμε αυτή την ερμηνεία πρόκειται για τον ανιψιό της Ειρήνης Ασάνινας, της γυναίκας του Ιωάννου Κατακουνζηνού. Πληροφορίες για το άτομο αυτό έχουμε γύρω στα 1342).

Η επιτύμβια αυτή πλάκα είχε βρεθεί από τους χριστιανούς την εποχή που ανακατασκευαζότανε το προσκυνητάρι στην περιοχή και για να τη γλιτώσουν από τους Τούρκους, θέλοντας να τη χρησιμοποιήσουν σε έργο οδοποιίας, την εντειχίσανε στο προσκυνητάρι.

«Η 26η Οκτωβρίου, καθ ήν τιμάται ο Αγιος Δημήτριος», γράφει ο αείμνηστος δάσκαλος Δημήτριος Μανάκας στο ‘Θυσίαι εν Διδυμοτείχω’ «παρουσίαζε και παρουσιάζει ακόμη, εις τον χώρον αυτόν, μακάβριον θέαμα εκ των απείρων σφαζομένων κοκόρων και κεφαλών αυτών. Πρό ολίγων ακόμη ετών οι κάτοικοι εθυσίαζον βους, αίγας, πρόβατα κ.λ.π., δεν παρέλειπον όμως την θυσία και κοκόρων. Εκαστος των κατοίκων την ημέραν εκείνην κομίζει προς θυσία 2 κοκόρους. Εκεί νέοι σφαγείς παραλαμβάνουν και σφάζουν αυτούς, και τον μεν ένα παραλαμβάνει ο θύτης οπίσω προς παρασκευήν φαγητού και διαμονήν εις τους περιοίκους, τον άλλον δε τον αφιερώνει εις το παρεκκλήσιον. Μετά την θείαν λειτουργίαν συγκεντρώνονται όλοι οι κάτοικοι εις αυτό δια να προσκυνήσουν την εικόνα του Αγίου και να λάβουν μέρος εις την δημοπράτησην των αφιερωθέντων κοκόρων,ών το τίμημα κατατίθεται εις το ταμείον της εκκλησίας».

Το έθιμο τούτο της κοκοροθυσίας (της σφαγής του κοκόρου ) κρατάει από την αρχαιότητα ( η 26η Οκτωβρίου είναι χρονολογικό όριο λήξης του θέρους και η απαρχή του χειμώνα, “η δε θυσία ήτο ευχαριστήριος προς τους Θεούς της Θράκης δια την διαφύλαξιν των ενυγεία κατά την διάρκειαν του θέρους”).

Θεωρείται λοιπόν υπόλειμμα των ειδωλολατρικών χρόνων και γι’ αυτό αποπειράθηκε να το καταργήσει ο αείμνηστος Μητροπολίτης Φιλάρετος το 1916.

Το πρωί της 26ης του Οκτώβρη τοποθέτησε χωροφύλακα στο προσκυνητάρι για να απαγορεύσει τη θυσία στους κατοίκους της πόλης. Αυτός όμως βρέθηκε “προ τετελεσμένου γεγονότος”, αφού οι κάτοικοι, πληροφορηθέντες νωρίτερα την απόφαση του Μητροπολίτη, θυσίασαν τα κοκόρια τους τα μεσάνυχτα της 25ης προς την 26η του Οκτώβρη.

Τη μέρα τούτη το διαδεμένο μεσημεριάτικο φαγητό της πόλης του Διδυμοτείχου, αλλά και της ευρύτερης περιοχής του, είναι «κόκορας, μαγειρεμένος με ό,τι θέλει η κάθε νοικοκυρά».

Αλλά και ο Αη-Δημήτρης τιμάται με ιδιαίτερη λαμπρότητα από τους κατοίκους όλων των χωριών, όχι μόνο της περιοχής του Διδυμοτείου, αλλά και της Θράκης γενικότερα. Αφού δεν είναι και λίγα τα τραγούδια που αναφέρονται κύρια στο «Δημήτρη», όνομα κατεξοχήν διαδεδομένο στη Θράκη.

Facebooktwitter
Facebooktwitter

Copyright © 2016 http://kastropolites.com/. All Rights Reserved

Facebooktwitter